§2.2 Extra Informatie
Bij een collectieve actie wordt er iets gerealiseerd waar alle betrokkenen baat bij hebben. Maar omdat er meerdere mensen meedoen, wordt een deelnemer minder niet gemist. Dan gaat de actie alsnog wel door. En dat is natuurlijk ideaal: niet meedoen, maar wel profiteren van het resultaat. Dit grappige filmpje laat goed zien wat daarmee bedoeld wordt.
Mensen met deze gedachte, kunnen ervoor kiezen om niet mee te doen en zijn dan een freerider. Denk bijvoorbeeld aan de belasting voor het bouwen van een dijk. Niemand wil dat zijn huis onder water komt te staan door een overstroming, dus de actie van het bouwen van een dijk is een goed idee. Als 1 inwoner niet mee betaalt, wordt de dijk alsnog wel gebouwd. En daarom kan iemand besluiten om dit inderdaad niet te doen. Een ander, meer eigentijds voorbeeld is glasvezel internet. In dit artikel wordt duidelijk dat de inwoners van het buitengebied in gemeente Zwartewaterland allemaal traag internet ervaarden. Samen komen ze in actie om de voorzieningen te verbeteren en glasvezel te realiseren in hun gemeente.
Dit probleem kan opgelost worden door dwang. Wanneer iedereen gedwongen is mee te betalen aan de dijk, dan kan niemand onderuit. Dus ook die vervelende buurman niet, die van plan was lekker te profiteren zonder geld te betalen. Een perfecte instantie daarvoor is de overheid. Wij als Nederlanders betalen belasting aan de overheid en uit die pot betalen zij dit soort collectieve goederen. Zo betaalt iedereen mee én profiteert iedereen mee.
In Oosterwold, bij Almere, doen ze een experiment. De mensen leven daar zonder collectieve goederen. Ze zijn dus niet aangesloten op het riool en de kinderen gaan ook niet naar een reguliere school. Wil je weten hoe het is om te leven zonder collectieve actie en collectieve dwang?
Terug naar hoofdstuk 2 Naar §2.3 Extra informatie