Miner en de ‘exotische Ander’

In het artikel ‘Body Ritual Among the Nacirema’ drijft Horace Miner de spot met antropologen die traditioneel naar onbekende volken gingen om de ‘exotische ander’ te bestuderen. Miner keert de rollen om en presenteert de Nacirema – een anagram voor ‘American’ – als een fictieve stam die een reeks bizarre en ogenschijnlijk vreemde rituelen uitvoert.

In het artikel beschrijft Miner de Nacirema-samenleving met een overdreven etnocentrische toon, waarbij hij alledaagse Amerikaanse gewoonten en praktijken op een verwarrende en vervreemdende manier beschrijft. Door taalgebruik en beschrijvingen te gebruiken die normaal worden geassocieerd met antropologische studies van andere culturen, creëert hij een illusie van het observeren van een vreemd, exotisch volk.

De beschreven rituelen, zoals het dagelijkse tandenpoetsen en bezoeken aan de ‘heilige mondman’, de ‘schoonheidskuurtempel’ die eigenlijk een badkamer is, en het ‘scheren van het hoofd om kracht te vergroten’, lijken vreemd en irrationeel voor de lezer, die al snel beseft dat deze praktijken eigenlijk alledaagse gewoonten van Amerikanen zijn.

Miner’s artikel is een satirische kritiek op de neiging van antropologen om afgelegen en onbekende culturen te idealiseren als ‘exotisch’ en ‘primitief’, terwijl ze vaak vergelijkbare gewoonten en rituelen in hun eigen samenleving over het hoofd zien. Het artikel benadrukt de noodzaak van culturele relativiteit en het vermijden van vooroordelen bij antropologisch onderzoek.

Bron: Miner, H. (1956). Body ritual among the Nacirema. American anthropologist, 58(3), 503-507.

terug naar Hoofdstuk 5