§8.2 De Tweede Kamer

Na de parlementsverkiezingen in 2017 zat er voor het eerst sinds 1994 geen zwarte politicus meer in de Tweede Kamer.  De representativiteit van de Tweede Kamer op het gebied van huidskleur is laag, omdat er natuurlijk wel mensen in Nederland wonen met een donkere huidskleur. Zij voelen zich nu ongehoord en voelen het als een gemis dat er geen zwarte Nederlander meer in de Tweede Kamer zit.

Volgens Sylvana Simons, donkere politica van de partij Artikel 1, kan een zwarte parlementariër een brug zijn tussen de politiek en de zwarte gemeenschap. Veel donkere mensen vinden dat hun pijn door zo iemand beter begrepen wordt en daarom ook beter vertolkt kan worden door de politiek.

De vraag is wel of een zwarte politicus namens alle zwarte Nederlanders kan en moet spreken. Don Ceder, politicus voor de ChristenUnie, vindt van niet. Volgens hem is er geen sprake van ‘dé zwarte stem’ en hij zegt dan ook dat mensen niet op hem moeten stemmen vanwege zijn huidskleur.

Naast het vertolken van de pijn die de zwarte gemeenschap kan voelen, geven voorstanders ook een andere reden voor de aanwezigheid van zwarte politici in de Tweede Kamer. Er gaat ook kracht van een zwarte parlementariër uit: jonge zwarte mensen zien dat ze dingen kunnen bereiken, ze hebben een voorbeeld. Amma Asante zat een poosje voor de PvdA in de Tweede Kamer en zei tijdens een interview met de Volkskrant: ‘Mijn aanwezigheid in de Kamer gaf zwarte jongeren de hoop dat ze in dit land alles kunnen worden wat ze maar willen en dat dit land ook van hun is. Dat kreeg ik op straat te horen, maar ook van de jongeren die ik op bezoek kreeg in de Kamer. Nu nog stromen de berichten binnen. Jongeren zeggen dat ze het jammer vinden dat ik er niet meer ben om hun te vertegenwoordigen’.

Naast huidskleur is een ook geslacht een puntje van aandacht, bijvoorbeeld van Stichting Stem op een Vrouw. Zij willen politieke emancipatie en representatie van vrouwen in Nederland verbeteren en ondersteunen. Ze benadrukken de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen in Nederland, bijvoorbeeld in salaris, en vinden dat dit het beste aangepakt kan worden door vrouwelijke politici zelf. Tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 kwam de verdeling tussen man en vrouw op de lijst ook in het nieuws. Slechts drie op de tien kandidaten op de lijsten is een vrouw. In dit artikel van de NOS kun je zien hoe het in jouw gemeente zit.

Op de website van de Tweede Kamer is een lijst te vinden waarop alle huidige Tweede Kamerleden staan. Daarbij staat ook hun woonplaats, leeftijd, geslacht en anciënniteit vermeld. Anciënniteit betekent hoelang iemand al in de Tweede Kamer zit. Dit zijn allemaal achtergrondkenmerken die je zou kunnen vergelijken met de groep die ze vertegenwoordigen en dan kun je een uitspraak doen over de representativiteit.

Naast achtergrondkenmerken is er nog veel meer te vinden op de website van de Tweede Kamer. Bijvoorbeeld waar alle parlementariërs zitten in de plenaire zaal, maar ook informatie over hoe het werkt in de Tweede Kamer.

terug naar hoofdstuk 8naar de democratische rechtsstaat (§8.4)